Dagboek van Greta: "Ik heb in dit nieuw huis een gevoel van vrijheid en ruimte"
Greta Jacobs:
"Dag aan iedereen,
Vanuit Diest, een kleine mooie stad in Vlaams-Brabant (maar juist daarom, want dat is best gezellig) is er belangrijk nieuws. Voor mij en nog meerdere gebruikers van ADO Icarus Diest zal 2014 een bijzonder jaar worden.
Het nieuw woonproject met 14 adl-woningen (dit zijn woningen die volledig aangepast zijn aan de noden van mensen met een beperking, en die verbonden zijn aan een dienst voor zelfstandig wonen) is bijna klaar. Ik ga jullie de perikelen besparen van een lang aangekondigde “gebruikersverhuizing”. Ik heb een wat vreemd gevoel want van bij de opstart van de dienst in 1997 woon ik al in mijn huisje in de Bloemenlaan. Het huisje waar ik nieuwe mensen heb leren kennen.
Waar er schone momenten en stille droefenis is geweest.
Einde juni zal ik, als alles volgens plan verloopt, de sleutel van mijn spiksplinternieuwe
aangepaste woonst krijgen. Twee maanden lang mag ik laten verven, behangen, inpakken en verhuizen. Moet lukken, zeker met de hulp van handige Frans (vriend) en verhuishelpers.
Ondertussen zal ik een “maandboek” bijhouden. De moeilijkste taak.
Het is nu eind januari: al eens bij de verf- en behangwinkel een kijkje gaan nemen. Kan niet wachten. Wauw prachtig allemaal. Dat gaat, mij kennende, een zoektocht van jewelste worden.
Februari: geen sneeuw, geen vries, niets koud dus de werken gaan vlot vooruit.
Maart: ben even gaan kijken in één van de woningen. Ziet er mooi uit maar de mannen hebben toch nog wat werk. Het is er ook kil en vuil. Hopelijk kan ik er een warme thuis van maken.
April: de boompjes zijn geplant, het gras is gezaaid. De voetpaden in aanleg.
Op het gebruikersoverleg is al heel wat informatie gegeven. Betreffende het oproepsysteem, datum van definitieve stopzetting “oude dienst” en mijn nieuwe straatnaam. “Gasthuisbergstraat”. Die viel me tegen maar volgens de stad Diest is daar veel overleg over geweest met alle instanties.
Ondertussen midden mei: al wat nieuwe spulletjes gekocht. Lampje, kastje …. Je kent dat hé.
Als ik van dat alles mag genieten zit het werk erop. Ben nu ook al aan het inpakken.
Mijn poetshulp en een assistente hebben vandaag het servies opgeblonken en zorgvuldig ingepakt.
Juni: de mensen van de interieurzaak zijn de opmetingen komen doen. Zo heb ik een goed zicht op de hoeveelheid verf en papier dat nodig zal zijn. Eveneens niet onbelangrijk de bijhorende kosten.
In mijn woning lijkt alles klaar om te beginnen met het interieur. Dus nog even en ik kan de hulptroepen samen roepen!
Juli: op 26 juli om precies te zijn krijg ik mijn technologische sleutels!
Op knopje duwen en ”abracadabra” deur en/of garagepoort gaan open. Met vensters ook geprobeerd maar lukt me niet. Ik zal morgen “sesam op u” eens uittesten.
Mijn poetshulp is al het eerste stof van de vloer komen opkuisen.
Ik blij, nu kan Frans (en ik) al een kastje van Ikea in elkaar steken. Het is Frans zonder problemen gelukt (niet vergeten: ik heb geholpen). Hoop dat alles zo vlot verloopt.
Niet dus want de plafonds, eerst een primer en dan tweemaal verven is onvoldoende.
Morgen derde keer.
De muren die geverfd worden krijgen eerst weer een primer. Heb ook mee geverfd. Denk 1x1m.
Alle beetjes helpen. Toch? Muren die een verfbeurt moesten krijgen zijn klaar. Nu de deuren. Stilletje aan maar gestaag gaat het vooruit. Alle verfwerk zit erop.
Momenteel erg warm. Frans is aan het behangen.
De hal en een slaapkamer zijn klaar. Hebben al een spiegel en schilderijtje opgehangen.
Mooi! Dat geeft moed.
Zoveel moed dat na goed twee weken van doorwerken bijna alle kamers klaar zijn.
Vandaag, eind juli, komt Belgacom langs om de aansluitingen van tv, internet en telefoon in orde te brengen.
Nu nog enkel slapen in de oude woning en het overige in de nieuwe woning. Want ik had één voorwaarde vooraleer ik definitief zou verhuizen. Alles moest af zijn.
7 Augustus, mijn eerste nacht in de Gasthuisbergstraat 10.
Geslapen als een roosje. Kan ook niet anders tussen mijn bloemetjespapier. Wist dat ook de centrale (waarin de assistenten wachten op oproepen van gebruikers) die dag zou verhuizen. Dat gaf me al een veilig, goed gevoel. Want in de hele wijk woont momenteel nog niemand. Of misschien één of twee gebruikers.
Veel hand- maar ook veel denkwerk later kan ik eindelijk luieren en genieten.
Ben altijd benieuwd naar de reactie als er een andere assistente komt.
Iedereen (tot nu toe) is positief er zijn er zelfs die bij me willen komen wonen.
Ik zou zeggen “komt dat zien”.
Vandaag 2 september. Dit is het einde van mijn “maandboek”. Ondanks de kleine mankementen in de woning (die gelukkig morgen hersteld worden) heb ik hier een zeer aangenaam gevoel.
Echte aanpassingsmoeilijkheden zijn er niet geweest, ik voelde mij snel thuis.
Dat is voor mij eigenlijk nooit een probleem want het liefst laat ik mij rondrijden in onze motor home naar: we zien wel waar we terechtkomen.
Heb in dit huis ook een gevoel van vrijheid en ruimte, mede door de grote ramen en lichtinval.
Maar het belangrijkste is een “eigen plekje”. Dat mocht niet ontbreken.
Dat heb ik dan ook kunnen creëren in de slaapkamer. Met een tv, muziek, leeshoekje en een luilekkere comfortabele zetel.
Daar kan ik wegdromen, maar momenteel ben ik hier zeer tevree!
Dank aan de hulp vanuit alle hoeken maar zeker aan onze Frans vanuit Houthalen!"
