“Verrast over het doorzettingsvermogen van mensen met een fysieke beperking”

Voor de rubriek 'Medewerker in de kijker' trokken we deze keer naar de dienst voor zelfstandig wonen in Dendermonde. Daar leidt Dirk Werdefroy (54) sinds mei dit jaar alles in goede banen. Dirk volgt er Kris Haems op, die na tien jaar ADO Icarus omruilde voor een nieuwe uitdaging. Dirk is een rustig type, maar als het gaat over zijn missie bij ADO hoor je het vuur in zijn stem.

Woonplaats: Sint-Amands a/d Schelde (provincie Antwerpen)

Gezinssituatie: gehuwd, 2 kinderen

Hobby’s: wandelen, quizzen (al 25 jaar lid van quizploeg ‘Perseus’), leest graag culinaire tijdschriften en heeft een zeer ruime interesse voor muziek

Opleiding: maatschappelijk assistent, aangevuld met een postgraduaat financiële economie

Carrière: was voorheen 7 jaar financieel directeur en daarna 17 jaar lang gedelegeerd bestuurder bij een commerciële drukkerij die vaktijdschriften en boeken drukt. Nam vorig jaar een sabbatjaar en is in mei 2015 gestart als regiomanager bij ADO Icarus Dendermonde.

“Dat ik werk bij ADO Icarus heb ik eigenlijk aan mijn dochter te danken”, vertelt Dirk Werdefroy. “Ik was zelf niet actief op zoek naar een job, maar mijn dochter wel. Toen ze op een jobsite de vacature van regiomanager in Dendermonde zag, vond ze meteen dat het iets voor mij was. Ik nam me voor enkel mijn kandidatuur te stellen indien de visie van ADO Icarus volledig strookte met de mijne. Dat was meteen het geval. Ik kan me helemaal vinden in de wijze waarop binnen deze sociale onderneming met mensen wordt omgegaan. En ook in de visie op zelfstandig wonen. Het was voor mij ook een meerwaarde dat het om een job met verantwoordelijkheid ging, in combinatie met een deeltijds werkrooster. Bovendien is ADO Icarus politiek onafhankelijk en pluralistisch. De keuze was voor mij snel gemaakt.”

Wat zijn voor jou de uitdagingen?

Dirk Werdefroy: “De grootste uitdaging is ongetwijfeld de nota “Perspectief 2020” van Vlaams welzijnsminister Jo Vandeurzen. Deze nota heeft een grote invloed op alle voorzieningen en vzw’s in onze sector. (De overheid wil tegen 2020 onder meer een zorggarantie voor die mensen in de doelgroep met de grootste ondersteuningsnood. Eén van de gevolgen is dat de financiële middelen weldra op een andere manier zullen worden toegekend, n.v.d.r.) We zullen moeten inspelen op de wijzigingen die er komen en ook meer doelgroepen aanspreken, zoals ouderen en personen met een mentale beperking. Er wordt ook gedacht aan een uitbreiding van het aantal wooneenheden per dienst.”

Je komt van een bedrijf waar winst maken centraal stond, nu werk je bij een vzw waar alles rond mensen draait. Vanwaar die ommezwaai?

Dirk Werdefroy: “Ik heb jarenlang op een sneltrein gezeten die niet stopte, maar op een bepaald moment had ik nood aan een nieuwe fase in mijn leven en had ik plots de mogelijkheid om uit te stappen. Na dat sabbatjaar was ik blijkbaar meer dan ooit klaar voor een carrièreswitch. Alhoewel ik mijn vorige job met heel veel engagement, plezier en passie heb gedaan, vind ik in deze fase van mijn leven dat wat ik nu doe veel meer voldoening geeft. En inderdaad, hier staan mensen dan ook heel centraal. Ik heb ook veel respect voor onze gebruikers. Gelukkig merk ik dat dat naar de organisatie en mijzelf wederzijds is. De grootste verrassing vind ik de moed en het doorzettingsvermogen van een aantal gebruikers. Velen onder hen staan dan ook, ondanks hun beperking, zeer positief in het leven. Ik ben eveneens verrast door de aandacht en de nodige tijd die binnen de dagdagelijkse ondersteuning aan de gebruikers kan besteed worden. Neem nu onze dochtervzw Curatio, die verpleging doet bij heel wat gebruikers. Als je ziet hoeveel tijd zij uittrekken per patiënt in vergelijking met de reguliere zorg…”

Hoe bevalt het je om met bijna uitsluitend vrouwen samen te werken?

Dirk Werdefroy: “Dat gaat heel goed. Het is wel even aanpassen, want ik kom uit een mannenwereld. Ik denk dat het voor onze assistenten ook een aanpassing was, je mag niet vergeten dat zij er ook plots een man bijkregen na tien jaar ‘vrouwen onder elkaar’. Maar ik merk dat het gewoon draait rond engagement en empathie, en dat hebben onze assistenten waarmee ik samenwerk, man of vrouw, in overvloed. En klagen en zagen, dat doen mannen even goed als vrouwen (lacht).

Ten slotte een vraag buiten het werk om: heeft iemand je al ooit gezegd dat je qua uiterlijk op Jan Becaus lijkt? Wij hoorden de vergelijking al meermaals.

Dirk Werdefroy: “Huh, neen. Serieus? Toen ik een jaar of zestien was droeg ik een rond brilletje en had ik langer haar. Toen werd ik wel eens vergeleken met John Denver. Maar Jan Becaus, dat is iets nieuw.”